معرفی ساز تمپو یا داربوکا

داربوکا که با نام ‌های طبل جام، تومپرلکی، تارابوکا نیز شناخته می ‌شود، یک ساز کوبه‌ای تک سر است که در کشورهای خاورمیانه و عربی رایج است. می توان آن را در اندازه ها و سبک های مختلف یافت که بخش ریتم موسیقی خاورمیانه را رهبری می کند. ریشه اصطلاح داربوکا احتمالاً در کلمه عربی «دارابه» به معنای ضربه زدن نهفته است. به منظور معرفی ساز تمپو یا داربوکا لازم است ادامه مطلب را دنبال کنید.

تاریخچه ایجاد ساز تمپو یا داربوکا

ساز تمپو یا داربوکا که اغلب به آن طبل جام می گویند، وسیله ای است که اغلب در فرهنگ موسیقی مصر استفاده می شود، اگرچه منشأ آن در عربستان است. واژه داربوکا از کلمه عربی «دارابه» به معنای ضربه زدن گرفته شده است.

 طبل‌های داربوکای کوچک ‌تر زیر بازوهای شما نگه داشته می‌شوند یا با قرار دادن آن به پهلو روی پاهایتان نواخته می ‌شوند. مدل های بزرگتر را می توان روی زمین قرار داد. داربوکا دارای سه صدای متمایز است که می تواند از نواختن آن به وجود بیاید.

اولین صدا بیس بوده که اغلب به آن صدای دوم می گویند. صدای دوم یک صدای تک است که صدای بلندتری دارد، زیرا با ضربه زدن به لبه سر طبل تولید می شود. سومین صدا، مانند صدای پا به نظر می رسد.

انواع مختلف ساز تمپو یا داربوکا

انواع متنوعی از ساز تمپو یا داربوکا وجود دارد که در زیر به معرفی هر یک می پردازیم:

• چوب

داربوکاهای بسیار سنتی مربوط به زمان گذشته از چوب ساخته می شدند، اما این روزها یافتن یک مدل چوبی بسیار سخت است. خوشبختانه، شما نیازی به مدل چوب ندارید، زیرا معمولاً کیفیت پایین تری دارند.

• خاک رس

داربوکاهای سفالی در بین افراد بسیار محبوب هستند، اما مهم است که توجه داشته باشید که در هوای سرد آنقدرها هم مقاومت نمی کنند. آنها برای دمای گرم بیرون بهترین هستند، زیرا از پوست حیوانات ساخته شده اند. داربوکاهای ساخته شده از خاک رس نیز می توانند به راحتی بشکنند، بنابراین اگر مبتدی هستید ممکن است نخواهید این مدل را برای شروع خود قرار دهید.

 

 

• فلز

داربوکاهای مدرن ‌تر با فلز ساخته می‌ شوند و بسیار بادوام ‌تر هستند که استفاده از آنها برای افراد مبتدی و جوان‌تر مناسب است. این مدل ها بسیار مقرون به صرفه تر هستند. تنها نقطه ضعف آنها این است که به زیبایی طرح های چوبی یا سفالی به نظر نمی رسند.

• داربوکای ترکی

داربوکاها به دلیل داشتن سر صاف که دارای لبه ‌های تیز با تیغه ‌های تنظیم کننده هستند، با مدل های ترکیه ای متفاوت اند. اینها برای مبتدیان هم مناسب نیستند، اما برای کسانی که تجربه نواختن این نوع درام را دارند، چالشی خوشایند است.

نام های دیگر ساز تمپو یا داربوکا و چگونگی ساخت آن

ساز تمپو یا داربوکا که به نام دومبک (یا تومبک) یا دربکی نیز شناخته می شود، یک ساز کوبه ای خاورمیانه است. طبل دستی تک سری شکل است. در ابتدا در مصر، ارمنستان و ترکیه پخش شد. داربوکا را پیشرو سازهای کوبه ای در خاورمیانه می دانند.

خاستگاه داربوکا ریشه در موسیقی شرقی دارد، جایی که ریتم های متمایز کاملاً رایج هستند. با این حال، در سال های آخر، داربوکا راه خود را به موسیقی غربی باز کرد. داربوکاهای اصیل در خانه ساخته می شوند و از خاک رس یا چوب با پوست بز با استفاده از طناب، بند چرمی یا میخ کشیده شده اند.

نسخه های معاصر داربوکا را از آلومینیوم یا مس با الیاف مصنوعی برای سطح درام استفاده می کنند. تک سر بودن طبل، آن را از سایر آلات موسیقی خانواده مانند تبله، ذول و پخواج متمایز می کند. از آنجایی که این ساز سابقه طولانی در خاورمیانه دارد، از آن به عنوان طبل رقص شکم نیز یاد می شود.

هر ساز موسیقی زبان خاص خود را دارد. این زبان از ضربات مختلف تشکیل شده است. برخی از ضربات اصلی داربوکا عبارتند از: دوم، تا کا و پا. هر ضربه مجموعه ای از نکات فنی خاص خود را دارد که یک نوازنده باید برای ایجاد ریتم خاصی به آن توجه کند. برای تولید صدای باس، با دست راست خود به طبل ضربه می ‌زنید و اجازه می ‌دهید فوراً بپرد. انگشتان در کنار هم صاف هستند.

برای تولید صدای رینگ تا کا، انگشت وسط و حلقه دست راست را کنار هم قرار داده و به لبه ضربه می زنید. همین کار را با استفاده از همان انگشتان دست چپ انجام می دهید. برای تولید صدای pa یا صدای سیلی روی داربوکا، انگشت باید نسبت به باس شل باشد و آنها را روی پوست نگه دارید. کسانی که در مورد ساز می دانند یا علاقه مند به نواختن آن هستند، می دانند که کدام ساز برای آنها بهتر است. برخی از انواع رایج ساز تمپو یا داربوکا عبارتند از: داربوکای مصری، داربوکای ترکی، داربوکای شرقی و داربوکای عربی.

شخص باید از نوع داربوکای مورد نظر مطمئن باشد. انتخاب صحیح آن مهم است. هر کدام نت ها و صدای منحصر به فردی دارند. صدای داربوکای ترکی تفاوت قابل توجهی با صدای عربی خواهد داشت. بنابراین، قبل از خرید واقعی آن، باید تحقیقات خود را به طور کامل انجام دهید و مطمئن شوید که مطابق با نیاز و بودجه شما است.

نحوه انتخاب ساز تمپو یا داربوکا

نواختن هر ساز موسیقی آسان است. باید کلید مناسب را در زمان مناسب لمس کنید و ساز را بنوازید. در اینجا نحوه انتخاب ساز تمپو یا داربوکا آورده شده است.

1- ابتدا به سبک موسیقی ای که می خواهید بنوازید فکر کنید. اگر به دنبال نواختن موسیقی سنتی هستید، یک گیتار کلاسیک ممکن است مناسب تر از زمانی باشد که می خواهید متال بزنید، در این صورت گیتار الکتریک انتخاب بهتری خواهد بود.

 

 

2- علاوه بر این، به بودجه خود فکر کنید. در حالی که گاهی اوقات ممکن است وسوسه انگیز باشد که از گران ترین گزینه های موجود استفاده کنید، اما محصولی مقرون به صرفه تر یا دست دوم گاهی اوقات، برای شما بهترین کار را انجام می دهد. در نهایت، ساز شما باید به عنوان چیزی منحصر به فرد و ارزشمند دیده شود. می توانید این نکات را در مورد نحوه انتخاب ساز مناسب بررسی کنید.

3- آیا با قدرت بدنی شما مطابقت دارد؟ هنگامی که می خواهید نواختن را یاد بگیرید باید قدرت و تکنیک شما در نظر گرفته شود. مجموعه ای از سازهای مختلف در بازار وجود دارد که برای سطوح مختلف نوازندگان طراحی شده است. قبل از استقرار بر روی این وسیله، مهم است که نیرو و فشار مورد نیاز برای هر کلید را احساس کنید. بسته به مدل، برخی از سازهای امروزی می توانند قدرت را با توجه به توانایی های فیزیکی شما تنظیم کنند. از سوی دیگر، مدل های استاندارد به بیش از کمی فشار و نیروی انگشتان نیاز دارند.

این در هنگام نواختن گیتار نیز صادق است. قبل از تصمیم گیری برای خرید باید تعیین کنید که آیا رشته ها و کلیدها برای قدرت انگشتان شما مناسب هستند یا خیر. در نظر گرفتن حضور فیزیکی شما رضایت زیادی را هم در تولید صدا و هم تجربه نوازندگی تضمین می کند.

4- نواختن ساز تمپو یا داربوکا مانند مکالمه بین نوازنده درونی شما و خود ساز است. آهنگ ساز ارتباط واقعی بین این دو را مشخص می کند. این امر به ویژه در مورد ویولن و ویولا صادق است. هر دو لحن موسیقیایی متفاوتی دارند، که وقتی با آنچه در درون شما وجود دارد ترکیب شود، ملودی زیبایی ایجاد می کند که می تواند با دیگران به اشتراک گذاشته شود.

به‌عنوان یک نوازنده، انتخاب ساز تمپو یا داربوکا مناسب با کیفیت صدای مناسب برای پرورش مهارت ‌های شما مهم است، باید الهام ‌بخش شما باشد و شما را تشویق کند تا آرشه یا سیم ‌های خود را بردارید و صداهایی را که قبلاً توسط هیچ ‌کس دیگری در این دنیا شنیده نشده، کشف کنید. بنابراین قبل از خرید مطمئن شوید که یکی از بهترین ها مدل ها را انتخاب کرده اید.

تکنیک نواختن ساز تمپو یا داربوکا

ساز تمپو یا داربوکا که دومبک یا دربکی نیز نامیده می‌شود، یک طبل جام سنتی است که به عنوان اصلی ‌ترین ساز کوبه‌ای در موسیقی خاورمیانه شناخته می ‌شود. تک سر و بدنه جامی شکل آن، آن را از سازهای مشابه دیگر مانند طبل هندی و پخواج و طبل های قاب خاورمیانه مانند تار متمایز می کند.

ریشه داربوکا که از نظر جغرافیایی از ترکیه، ارمنستان و مصر سرچشمه می‌ گیرد، در موسیقی شرقی است که در آن ضرب ‌های متمایز و طنین ریتمیک بسیار رایج هستند. داربوکا هم از طریق نواختن و هم با نحوه ساختش به ویژگی های صوتی منحصر به فرد خود می رسد.

• فرایند نواختن

تطبیق پذیری موسیقی داربوکا زمانی قابل درک است که برای سال ها تمرین شده باشد. امکانات بیشتری در مورد نحوه نواختن آن مدام در حال کشف است که نه تنها ضربات شرقی بلکه سبک های غربی را نیز شامل می شود.

صدا و طنین زیبای طبل را می توان به جامی شکل بدن آن نسبت داد، شکلی ایده آل به عنوان محفظه رزونانسی برای صدا در نظر گرفته شده که در تمام محدوده های فرکانس قابل انجام است. درام‌ های بزرگ ‌تر صدای بلندتر و عمیق‌تری را در مقایسه با طبل ‌های کوچک‌تر ارائه می ‌دهند که بسیار نرم ‌تر و آرام ‌تر هستند، اما هر کدام لحظه و مکان خود را دارند.

 

 

انواع مختلفی از داربوکا در جهان وجود دارد که هر کدام حاوی نت ها و صداهای منحصر به فردی هستند. معمول ‌ترین گونه ‌های منطقه‌ای طبل مصری، ترکی، شرقی و عربی هستند که هر کدام مکمل تنوع فرهنگی غنی است. مواد سنتی که برای ساخت بدنه طبل استفاده می‌ شود، خشت، چوب یا گاهاً فلز است و سرها را با پوست بز که روی آن کشیده می‌ شود، می سازند. داربوکاهای مدرن با بدنه های فلزی و سرهای مصنوعی و پلاستیکی ساخته می شوند.

به طور کلی ساز تمپو یا داربوکا با نگه داشتن طبل بین پاها یا زیر بازوی چپ و سپس استفاده از انگشتان هر دو دست برای ضربه زدن نواخته می شود. در ریتم‌ های خاورمیانه، از دست راست برای ضربات پایین سنگین استفاده می‌شود، در حالی که دست چپ بر روی لهجه ‌تمرکز می ‌کند. این درام پس از اولین حضورش در موسیقی غربی در اواسط قرن بیستم به عنوان بخشی از سبک موسیقی جهانی رایج شد.

نکات مهم و کاربردی در خرید ساز تمپو یا داربوکا

در معرفی ساز تمپو یا داربوکا نکات مهمی ذکر شده است که باید درباره آن ها اطلاعات خود را تکمیل کنید.

1.  وضعیت ساز خود را بررسی کنید

اگر دستگاه دارای هر گونه زنگ زدگی، ترک یا ایراد ساختاری است، آن ها را به طور کامل همراه با عکس نشان دهید. پنهان کردن چنین جزئیاتی تنها منجر به بروز مشکلات متعدد می شود.

2. همیشه در مورد جزئیات ساز از فروشنده سوالاتی بپرسید

اگر خریدار هستید از پرسیدن سوال در مورد ساز نترسید. هر فروشنده خوشحال خواهد شد که اطلاعات و عکس های بیشتری از محصولات خود را در اختیار شما قرار دهد.

3. قیمت را درست دریافت کنید

اگر در حال فروش هستید، از اطراف بپرسید و به صورت آنلاین جستجو کنید تا واقعی ترین قیمت را بسنجید. اگر در حال خرید هستید، پس همیشه مذاکره کنید.

4. ساز را امتحان کنید

قبل از خرید ساز تمپو یا داربوکا تمام تلاش خود را برای نواختن ساز انجام دهید. هیچ چیز بهتر از این نیست که حسی عالی نسبت به نحوه پخش و صدای آن داشته باشید.

5.  در مورد بازار ابزار تحقیق کنید

همیشه اطمینان حاصل کنید که در مورد فروشنده، ابزار و قیمت تحقیق می کنید. اگر به صورت آنلاین خرید می کنید، رتبه بندی بازخوردها و نظرات فروشنده را بررسی کنید.

 

 

سخن پایانی

ساز تمپو یا داربوکا یکی از محبوب ترین سازهای کوبه ای در سراسر جهان است. به عنوان یکی از بخش ‌های اساسی موسیقی خاورمیانه شناخته شده و به خاطر صدای منحصر به فرد و ریتم ‌های پیچیده ‌اش بسیار مشهور است. نواختن درام داربوکا یک تجربه فوق العاده ارزشمند بوده و تسلط بر آن می تواند با سال ها تمرین طول بکشد. با این حال، یادگیری اصول اولیه نواختن طبل داربوکا نسبتاً سریع امکان پذیر است. در حین انتخاب ساز تمپو یا داربوکا بررسی جنس، کیفیت، ابعاد و اندازه ساز عامل مهمی است که باید درباره آن تحقیق کنید و یا با یک فرد متخصص مشورت نمایید.